Վերլուծություն
Ընդդիմությունը սադրանքի կարիքը ունի՞
Մայրաքաղաք Երևանում դեռևս շարունակվոմ են ընդդիմության հանրահավաքները, երթերը, փողոցներ փակելու փորձերը և այլ բողոքի ակցիաներ։ Չնայած այն հանգամանքին, որ ընդդիմադիրներն իրենց ակցիաների նպատակ են հռչակել Արցախի փրկությունը, չնայած հռետորաբանությանը, հանրությունը համառորեն և անվերադարձ չի միանում ընդդիմությանը։

Հին ընկերները չեն դավաճանում, բայց միայն՝ իրենց ձեռագրին
Դաշնակցությունը, որ փողոցային պայքարի դուրս եկած ընդդիմադիրների մեջ, կարծես, փորձում է առաջնորդի դեր ստանձնել, չի հրաժարվում հին մեթոդներից։

Ընդդիմությունը պարտվում է քաղաքացուն, երբ վերակենդանացնում է անցյալը
Արդեն երկու շաբաթից ավելի է, ինչ հրապարակի ընդդիմությունը շարունակում է իշխանափոխությանը միտված քաղաքական ակցիաները Երևանի փողոցներում։

Հայաստանին մտցնում են փակուղի ու, Արցախը փրկելու անվան տակ, ոչնչացնում այն
Արդեն տևական ժամանակ է, ինչ Հայաստանի քաղաքական դաշտը, ձևականորեն զբաղված լինելով արցախյան հիմնահարցով, իրականում, բովանդակային առումով, մոռացության է մատնել Արցախն ու արցախյան հիմնահարցը։ Մինչդեռ, այսօր Հայաստանը ունի միայն մեկ ահագնացող խնդիր՝ արցախյան հիմնահարցը։ Բոլոր մյուս հարցերը այսպես, թե այնպես կապված են այս հիմնահարցի հետ, ու չզբաղվել դրանով՝ նույնական է ոչինչ չանելուն։
Գողական ժողովրդավարությո՞ւն. փրկիչների նոր արարը
Հենց այս «գողական ժողովրդավարների» նոր սերնդի նորահայտ ռահվիրաներն են փորձում դառնալ մի խորհրդարանական ընդդիմության մի շարք ներկայացուցիչներ, որոնք սկսում են արդարացնել իրենց համախոհների կողմից պարբերական դարձող խմբակային բռնության դեպքերը։