Սա կապակցված աշխարհ է, և գրեթե յուրաքանչյուր հարմարանք, սարքավորում և մեքենա, որի ներսում աշխատող համակարգիչ կա, կարող է միացված լինել ուրիշներին՝ «իրերի ինտերնետի» (IoT) միջոցով: Բայց արդյո՞ք այս առաջընթացը ուղեկցվում է մութ գաղտնիքով, որը մի օր կարող է մեր դեմ շուռ գալ: Արդյո՞ք խելացի սարքերը մեր շարքերում թաքնված լրտեսներ են:
Դրանք լսում են և սովորում
Այսօր շատ խելացի սարքեր, մասնավորապես սմարթֆոնները և վիրտուալ օգնականները, ինչպիսիք են Alexa-ն և Google Home-ը, հագեցած են ձայնային հրահանգների հնարավորություններով: Հետևաբար, նրանք կարող են լսել և ձայնագրել ձեր մեկնաբանությունները և խոսակցությունները նույնիսկ այն բանից հետո, երբ նրանք կատարել են ձեր սկզբնական հրամանը: Մտահոգություններ են հնչել այն մասին, որ սարքերն ինքնուրույն միացնում են ձայնային հրամանը և լսում, նույնիսկ այն դեպքում, երբ դուք չեք միացնում գործառույթը: Հարցն այն է, թե իրականում ի՞նչ է տեղի ունենում, երբ ձեր խելացի սարքը լսում է: Որքա՞ն տեղեկատվություն է գրանցվում և որտե՞ղ է, ի վերջո, հայտնվում:
Որպեսզի հասկանաք, թե որքան խոցելի է դա ձեզ դարձնում, դիտարկեք «Alphonso» կոչվող լսողական հավելվածը: Դուք չեք կարող այն ներբեռնել անմիջապես Google Play-ից կամ App Store-ից, սակայն այն գալիս է որոշ խաղերի և հավելվածների հետ, որոնք կարող եք տեղադրել: Մինչ դուք կամ ձեր երեխան խաղեր եք խաղում սմարթֆոնով, Ալֆոնսոն կենդանանում է և լսում, թե ինչ եք դիտում հեռուստացույցով: Այնուհետև այն գրանցում է այս տեղեկատվությունը և այն ուղարկում ինչ-որ սերվերի, և տվյալները վերլուծվում են՝ հեռուստացույց դիտելու ձեր սովորությունների մասին պրոֆիլ ստեղծելու համար: Բայց եթե դա ձեզ սխալ չի թվում, ապա ի՞նչ կասեք այս մասին. Ալֆոնսոն շարունակում է հեռուստատեսային ազդանշաններ լսել նույնիսկ այն ժամանակ, երբ դուք չեք խաղում այն խաղը, որով այն եկել է:
«Ալֆոնսոն» ապացուցում է, որ սարքերը կարող են լսել, թե ինչ եք ասում և անում: Հիմա, ի՞նչն է խանգարում սարքերին՝ այլ տվյալներ հավաքել: Դրանցով կարելի է նայել չաթին և տեքստային հաղորդագրություններին կամ ձեր օրացույցին, օրինակ: Ի՞նչ անել, եթե սարքերն այդ ինֆորմացիան հավաքում են ոչ միայն այն բանի համար, որ կարողանան ձեզ ճիշտ գովազդ ուղարկել:
Դրանք ներթափանցում են ձեր տուն
Եթե այդքանը ձեզ դեռ սարսափելի չի թվում, մտածեք Alexa-ի և Google Home-ի մասին: Ինչպես պարզվում է, այս հայտնի խելացի հարթակներն ունեն անվտանգության բացեր, որոնք հաքերները կարող են օգտագործել՝ ականջ դնելու ձեր խոսակցություններին: Նրանք կարող են նույնիսկ խաբել օգտատերերին և գաղտնի տեղեկատվություն փոխանցել: Անվտանգության փորձագետներն այս խոցելիության մասին ահազանգում են դեռ 2019թ.-ից: Իրենց հերթին, Google-ը և Amazon-ը արագ արձագանքել են՝ այդ խնդիրները լուծելու համար: Բայց, նույնքան արագ, հաքերները նկատել են այլ օգտագործելի բացեր համակարգերում:
Այս խնդիրը բարդացնում են այս հարթակների համար հավելվածներ մշակող երրորդ կողմի բանակները: Google-ը և Amazon-ը ծրագրավորողներին հասանելի են դարձնում իրենց համակարգերի հնարավորություններին ու գործառույթներին, որպեսզի նրանք կարողանան դրանց համար հավելվածներ մշակել: Ցավոք սրտի, դրանք նման են լայն բաց դռների, որոնցով կարող են ներս մտնել սպառնալիք ներկայացնող դերակատարները: Նրանք կարող են օգտագործել հարթակները` անցնելով լռեցված ռեժիմի, բայց, դեռևս ակտիվ մնալով, ֆիքսել ձեր ասած յուրաքանչյուր բառը, որը կարող է ձեզ ֆիշինգի խնդրի առջև կանգնեցնել:
Դրանք վերահսկում են
Ավաղ, թվում է, թե սա այն գինն է, որը մենք պետք է վճարենք այն հարմարավետության համար, որը մեզ տալիս է տեխնոլոգիան: Անձնական տվյալները թանկարժեք ապրանք են: Այսպիսով, մենք պետք է ակնկալենք, որ ցանկացած տեղեկատվություն, որը բխում է տեխնոլոգիաների հետ մեր փոխազդեցությունից, կհավաքվի, կմշակվի և կօգտագործվի մեկ ուրիշի կողմից՝ ցանկացած նպատակով: Այդպիսով, մենք պետք է քայլեր ձեռնարկենք՝ պաշտպանվելու այս սցենարից: Նախ, մենք այլևս չենք կարող թույլ տալ, որ մեր սարքերը և հավելվածները մեզ լուռ իրենց վերահսկողության տակ վերցնեն: Մենք պետք է հասկանանք, թե ինչպես են դրանք ստեղծվել, մասնավորապես, նրանց գաղտնիության կարգավորումները: Մենք նաև պետք է ուսումնասիրենք խելացի օգնականների համար «արթնացնող» բառերը այնպես, որ երրորդ կողմերը մուտք չունենան դրանց:
