Արդեն մեկ տարի է, ինչ Լեռնային Ղարաբաղում Ադրբեջանի ռազմական ագրեսիան ստիպել է ավելի քան 100.000 հայերի աքսորվել, բողոքում են փաստաբաններ Ֆրանսուա Զիմերայը և Կատալինա դե լա Սոտան, գրում է Le Point-ը։

«Լեռնային Ղարաբաղից հայերի զանգվածային արտաքսումը մեր ժամանակի ամենաբացահայտ էթնիկ զտումներից մեկն է։ Այս զոհերից երկուսի անունից մենք կապ հաստատեցինք Միջազգային քրեական դատարանի (ՄՔԴ) դատախազի հետ։ Ինչպես և շատ այլ ընտանիքներ, որոնք այժմ փախստականներ են Հայաստանում, նրանք սով ու ցուրտ ապրեցին Ադրբեջանի հարձակումից առաջ ինը ամիսների շրջափակման ընթացքում, հետո ստիպված եղան փախչել՝ իրենց հետ տանելով ողջ կյանքի ուղեբեռը։

Օրենքով այս փաստերը հանդիսանում են մարդկության դեմ ուղղված հանցագործություն՝ բնակչության արտաքսումը։ Հռոմի կանոնադրությունը սահմանում է. «Բնակչության տեղահանումը կամ բռնի տեղափոխումը նշանակում է մարդկանց բռնի տեղահանում այն ​​տարածքից, որտեղ նրանք օրինականորեն գտնվում են, առանց միջազգային իրավունքի թույլատրելի»։

Ավելի հստակ լինել չէինք կարող, և հենց այս փաստերն են ներկայացվել ՄՔԴ դատախազին: Թող Ֆրանսիան հետևողականորեն գործի իր մշտական ​​հայտարարություններով։ Սակայն ոչինչ նրան չի պարտավորեցնում հետամուտ լինել այս բողոքներին։ Կարո՞ղ ենք ընդունել, որ նման արարքները մնում են միջազգային արդարադատության կույր տեղում, և որ գերակշռում է ամենածանր հանցագործությունների անպատժելիությունը: Ֆրանսիան կարող է հպարտանալ, որ առաջին իսկ օրվանից աջակցել է միջազգային քրեական իրավասության նախագծին, քանի որ մասնակցել է դրա կառուցմանը և այսօր նպաստում է դրա գործունեությանը։

Մենք կոչ ենք անում Ֆրանսիային հետևողականորեն գործել իր մշտական ​​հայտարարություններով՝ կիրառելով Հռոմի կանոնադրության 14-րդ հոդվածը, որը նախատեսում է, որ «ցանկացած Մասնակից պետություն կարող է դիմել դատախազին մի իրավիճակ, երբ Դատարանի իրավասության մեջ գտնվող մեկ կամ մի քանի հանցագործություն կարծես թե կատարվել է, և դատախազին խնդրում ենք հետաքննել այս իրավիճակը՝ որոշելու, թե արդյոք նույնացված մեկ կամ մի քանի անձինք պետք է մեղադրվեն այդ հանցագործությունների համար»:

Անտարբերությունն ու հրաժարականն ապրում են նույն հարկի տակ, որոնց տանիքը մոռացել է ընթացիկ իրադարձությունները: Մենք չենք կարող հանդուրժել, որ այս զոհերը նույնպես անտեսվեն արդարադատության կողմից։ Լեռնային Ղարաբաղի հանցագործությունները անպատիժ թողնելը կնշանակի ընդունել, որ վճարում է միայն ուժի և ահաբեկչության օրենքը։

Միջազգային քրեական դատարանը հեռու է իր հասունացմանը հասնելուց, նրա լեգիտիմությունը դեռ փխրուն է, բայց ո՞ր իրավասությունը կկարողանա արձագանքել՝ լույս սփռելով կատարված հանցագործությունների վրա և դատելով մեղավորներին: Ֆրանսուա Զիմերայը և Կատալինա դե լա Սոտան Փարիզի փաստաբաններն են: Նրանք  բողոք են ներկայացրել Միջազգային քրեական դատարանի դատախազին՝ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված զոհերի և Հայաստանում փախստականների անունից»,- ասված է հրապարակման մեջ։։