Վերջերս Ստամբուլի վերընտրված քաղաքապետ Էքրեմ Իմամօղլուն դարձել է Թուրքիայի նախագահ Ռեջեփ Էրդողանի գլխավոր հավակնորդը: Ինչ-որ իմաստով, նա գնում է Թուրքիայի առաջնորդի հետքերով, որը քաղաքը ղեկավարում էր 1990-ականներին: Նրանք երկուսն էլ ոչ միայն ղեկավարել են երկրի խոշորագույն քաղաքը, այլև արմատներով Արևելյան Սևծովյան շրջանից են։ Նրանց քաղաքական կարիերային խոչընդոտել են թուրքական դատարանները: Պատանեկության տարիներին երկուսն էլ կրքոտ ֆուտբոլիստներ են եղել։
Էրդողանը քաղաքականություն է մտել իսլամիստական կուսակցության հետ և փոխել աշխարհիկ պետությունն իր բարեպաշտ տեսլականին համապատասխան՝ 2002 թվականին իշխանության գալուց ի վեր: Ի հակադրություն, Իմամօղլուն պատկանում է աշխարհիկ Ժողովրդահանրապետական կուսակցությանը (ԺՀԿ), որին նա միացել է 2008 թվականին և 10 տարի առաջ դարձել Ստամբուլի Բեյլիքդյուզյու շրջանի քաղաքապետ։ Իմամօղլուի հաջողությունը բացատրվում է Թուրքիայի սոցիալ-դեմոկրատական կուսակցության աջակցության 25% շեմը հաղթահարելու և ավելի պահպանողական ընտրողներ ներգրավելու ունակությամբ:
2019 թվականին Իմամօղլուի հաղթանակից հետո դատավորը նրան դատապարտել է 2,5 տարվա ազատազրկման՝ պետական պաշտոնյաներին վիրավորելու համար: Այդ գործով վերաքննիչ դատարանը դեռ որոշում չի կայացրել։ Նմանապես Էրդողանը 1999թ. կարճ ժամանակով բանտարկվել էր բանաստեղծություն կարդալու համար, որը դատարանը ճանաչել էր կրոնական ատելություն բորբոքող:
1990-ականների կեսերին, երբ Էրդողանը դարձավ քաղաքապետ, նա այցելեց «Կոլոլակ» ռեստորան, որը երիտասարդ Իմամօղլուն ղեկավարում էր Ստամբուլի Գունգորեն շրջանում։ «Երբ նա առաջին ամիսներին քաղաքապետ էր, ես նրան ընդունում էի ինձ մոտ», - ասել է Իմամօղլուն։ Նա իմ ռեստորանում կոլոլակ էր ուտում: Ես նրանից փող չեմ վերցրել։ Նա չի վճարի այդ հաշիվը, քանի դեռ ողջ է»:
