Քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բադալյանը «ֆեյսբուքի» իր էջում գրել է.
«2020 թվականի հունվարի 3-ին տեղի ունեցավ աշխարհակարգի փլուզման «եզրափակիչ» փուլի առաջին ակտը՝ ԱՄՆ նախագահի որոշմամբ և հրամանով սպանվեց Իրանի հեղափոխության պահապանների կորպուսի հատուկ ստորաբաժանման հրամանատար Ղասեմ Սուլեյմանին: Ընդ որում՝ նա լոկ բարձրաստիճան զինվորական չէր, այլ, ըստ էության, ռազմաքաղաքական նշանավոր ֆիգուր, որը նաև դիտվում էր Իրանի նոր նախագահի հնարավոր թեկնածու: Հիշեցնեմ, որ Իրանի նախագահի ընտրությունը տեղի ունեցավ 2021 թվականին:
Նույն թվականի հունվարի վերջին ՌԴ նախագահ Պուտինը կոչ արեց ՄԱԿ ԱԽ հինգ մշտական անդամներին սկսել քննարկումներ նոր աշխարհակարգի համար: Պուտինը կրկնեց իր այդ կոչը փետրվարին, արդեն Իսրայելում՝ Հոլոքոսթի տարելիցի առիթով միջոցառմանը:
Պուտինի կոչը, ըստ էության, չարժանացավ մերժման: Իսկ ինչպե՞ս պետք է քննարկեին նոր աշխարհակարգը: Բնականաբար՝ տարբեր ձևաչափերի շփումներով: Իսկ ինչպե՞ս պետք է հաստատվի նոր աշխարհակարգ։ Բնականաբար՝ պատերազմներով: Բնականաբար և առաջին հերթին, իհարկե, դժբախտաբար, որովհետև դա արժենում է մարդկային կյանքեր, ընդ որում՝ առավելապես անմեղ կյանքեր:
Երբ այս կամ այն գործողության առնչությամբ խոսվում է «պայմանավորվածության» մասին, շատերը միանգամից պատկերացնում են՝ «ուրեմն թատրոն» է: Ո՛չ, ընկերներ, պայմանավորվում են մարտի վարման կանոնները, պայմանավորվում են, որ չի լինի «մարտ առանց կանոնների»: Իսկ կանոնների շրջանակում արդեն՝ կա շատ բարդ պայքար ամեն մի սանտիմետր և գրամ ռեսուրսի համար, որովհետև, երբ «լրանա ժամանակը», աշխարհակարգի պայմանները կախված են լինելու այդ ռեսուրսից և հնարավոր է՝ «գրամների» տարբերությունից:
Հիմա, երբ այս պայմաններում Հայաստանում շատ հարգարժան մարդիկ լրջորեն խոսում են այն մասին, որ Հայաստանի պետական սահմանը, միջազգային իրավունքը և այլն՝ պաշտպանական ամրություն է, որովհետև լեգիտիմ է, մնում է տարակուսել»:
