«Սինուսային դիսկրետ» բևեռափայլերի կամ մթնոլորտում բարձր փայլող լույսերի հայտնաբերումը, որն առաջանում է արեգակնային ակտիվության և մագնիսական դաշտերի հետ փոխազդեցությունից, հնարավոր է դարձել «Հույս» ուղեծրի դիտարկումներից, որը գործում է 2021 թվականի փետրվարից: Մարսն ունի ցանցավոր մագնիսական դաշտ, ինչը դժվարացնում է բևեռափայլերի հայտնաբերումը: Այս արբանյակն արդեն իսկ նպաստել է տեղական, գիշերային ավրորաների տեսակներին ավելի լավ հետևելուն։
Բայց այս ու այլ տեսակի լույսերը նույնիսկ մոտ չեն նոր ոլորուն բևեռափայլերի մասշտաբներին, որոնք պարուրում են մոլորակի կեսը: Այդ մակարդակի դիտարկումները պահանջում էին «Հույս»-ի ամբողջասկավառակ պատկեր անելու՝ եզակի կարողությունը, երբ Մարսի նոսր մթնոլորտը ակտիվ է: Ըստ հայտարարության՝ նոր հայտնաբերված սինուսային թաքուն բևեռափայլը, հավանաբար, ավելի նման է ցրված բևեռափայլերին, որոնք առաջանում են ինտենսիվ արևային փոթորիկների հետևանքով:
«Հույս»-ը հավաքում էր ուլտրամանուշակագույն լույսի վերաբերյալ իր դիտարկումները, երբ արևային փոթորիկը հարվածեց Մարսին: Նման արևային փոթորիկներ, ամենայն հավանականությամբ, ավելի հաճախ տեղի կունենան մինչև 2025-ը, երբ արևի 11-ամյա ցիկլը կհասնի իր գագաթնակետին:
Գիտնականները հուսով են, որ ավելի լավ ըմբռնելով պտտվող թաքուն բևեռափայլի տեսքը և դրա այլ առանձնահատկությունները՝ կարող են ավելի լավ հասկանալ արևային քամու և Մարսի մագնիսական ազդեցության ուղիները մոլորակի վրա:
