Ֆեյսբուքյան օգտատեր Էլեն Հոխիկյանն իր էջում գրել է. 

«Երևանում նման պատկեր ունենալուն բոլորովին դեմ չեմ, ավելին` կողմ եմ, հատկապես, որ գալու են փոխարինելու հին ու հիվանդ, ծռմռված ծառերի նախորդ դարում տնկված սերնդին, որը վաղուց ժամկետանց է, իսկ ծառերի զգալի մասի բները` վաղուց փտած կամ դատարկված: 

Հասկանում եմ, որ մեր երկրում առաջին ռեակցիան ամեն ինչին դեմ լինելն է` անկախ թեմայից, իրավիճակից ու բովանդակությունից և կարևոր չի դեմ արտահայտվողը մասնագիտական որակավորում ունի, թե չունի, թեմայի մանրամասների խորքային պատկերացում կա թե չկա (թեպետ հանուն արդարության` ես չեմ հանդիպել հակասական պատճառները իրար խառնող «ընդդիմադիրների», ում ինչ-որ հարցում չիմացությունը խանգարեր անկախ ամեն ինչից դեմ լինելուն): 

Ես մասնագետ չեմ, չեմ հավակնում մասնագիտական կարծիք հայտնելու, բայց թեմայի ամենամակերեսային համացանցային ուսումնասիրությունն անգամ բավարար է հասկանալու համար, որ կիսահիվանդ ծառերը ամենուր են հատման ենթարկվում, իսկ նոր տնկիների աճը բնականաբար ժամանակ է պահանջելու, ասել է թե`միանգամից կից տեսանյութի ծառերից չենք ունենալու: Բայց խնդիրը հիմա չլուծելու դեպքում առժամանակ հետո փաստի առաջ ենք կանգնելու ու արդեն պոստֆակտում արագ լուծումների փնտրտուքով զբաղվենք, ինչը կրկին մեզ խիստ բնորոշ է, ավաղ...

Ընդունում եմ, որ քաղաքապետարանը ՊԵՏՔ է պատշաճ իրազեկման քարոզարշավ իրականացներ անցած ԵՐԵՔ (!) տարիների ընթացքում` որոշման ընդունման օրվանից սկսած (որոշումը երեք տարի առաջ է ընդունվել և տնկվելիք տնկիները արդեն երեք տարեկան են): Պիտի Երևանի քաղաքացիներին իրազեկեին ու բացատրական աշխատանք կատարեին, հանրային քննարկումներ իրականացնեին - ինչը չեն արել: Գուցե սա արժի քննարկե՞լ ու սրա հետ կապված հաշվետվողականություն պահանջե՞լ: 

Հ.գ. իբրև վերջաբան` ինչ ծառատեսակ էլ ընտրվեր (թխկի, կամ այլ քննարկվող «հարմարներից») վստահ եմ, նույն պատմությունն էր լինելու: Իսկ թթվածնի համար անհանգատացողները գուցե Երևանում իրականացվող անհամաչափ շինարարությամբ ու քաղաքի տարողունակությանը անհամապատասխան հազարավոր ժամկետանց մեքենաների այրման թունավոր արտանետումներո՞վ անհանգստանային:

Տեսանյութում Ճապոնիայի փողոցներն են` սակուրաների ծաղկման շրջանում»: