Քաղաքական մեկնաբան Հակոբ Բադալյանը «Ֆեյսբուքի» իր էջում գրել է.
«Գուցե մի օր հայ հանրությունը կպարզի՝ Ուկրաինան վաճառե՞լ է ֆոսֆոր Ադրբեջանին, թե՞՝ ոչ: Կամ կքննարկի դարերով: Կասկած կա՞, որ Ուկրաինան մշտապես ունեցել է, այսպես ասած, «ադրբեջանամետ» դիրքորոշում: Ի՞նչ կապ ունի՝ ֆոսֆոր վաճառել է, թե՝ ոչ: Ուկրաինայի ռազմական դիտորդների խումբը, դեռևս թուրք-ադրբեջանական զորավարժությունից սկսած, եղել է Ադրբեջանում և հեռացել է միայն 44-օրյա պատերազմից հետո:
Կասկած կա՞, որ «ադրբեջանամետ» է եղել Ռուսաստանի քաղաքականությունն ու դիրքորոշումը, որը տարիներ շարունակ եղել է Ադրբեջան մահաբեր սպառազինության թիվ մեկ մատակարարը, ինչի մասին տասնյակ, գուցե հարյուրավոր հրապարակումներ եմ արել այն ժամանակ, երբ Հայաստանում այդ թեման՝ ընդհուպ օրվա ընդդիմության մակարդակով, հռչակված էր «մարգինալ»:
Հետևաբար, եթե «ադրբեջանամետությունը» փաստարկ է Ուկրաինայի դեմ, ապա պատկերացնել կարելի է, թե դա ինչ փաստարկ է Ռուսաստանի դեմ:
Բայց պետք է վերջ տալ այդ չափումներին: Այն, ինչ այսօր տեղի է ունենում Ուկրաինայում, իր բնույթով և խորքով արդեն իսկ համաշխարհային աղետ է:
Այս պատերազմը Հայաստանի համար չունի լավ ելք՝ ով էլ հաղթի: Եթե ձեզ թվում է, թե Ռուսաստանը Ուկրաինայում քանդվելու է այնքան, որ ի վիճակի չլինի մի համանման վնաս էլ հասցնել Հայաստանին, եթե համարի անհրաժեշտ, ապա սխալվում եք: Այո, Ռուսաստանը կարող է թուլանալ, բայց միայն ԱՄՆ և Չինաստանի հանդեպ, այլ ոչ՝ Հայաստանի: Էլ չասած՝ որ այդ թուլացումն էլ կարող է բերել Հայաստանի հանդեպ ավելի «ագրեսիվացման»:
Իր ինքնիշխանության խնդիրներն արդյունավետ լուծելու համար Հայաստանին պետք է միջազգային, հնարավորինս տևական, կայուն միջավայր ու ժամանակ: Ցավոք, դա չկա, հեևւաբար, մենք պետք է առավելագույնն անենք՝ գոնե այդ իմաստով մեզանից կախվածն ապահովելու համար:
Հետեւաբար, էդ պարզունակ փաստարկների կամ դրանք «ջախջախելու» վրա պարզունակ ժամանակ վատնելու փոխարեն, Հայաստանի հանրային-քաղաքական միտքը պետք է առավելագույնս կենտրոնանա անմիջականորեն մեզ առնչվող խնդիրների «փափուկ» լուծումների շուրջ աշխատանքի վրա:
Ինչպես ցանկացած պատերազմ, սա էլ դատապարտելի է՝ նախ մարդկային տեսանկյունից՝ այն սարսափ է, արյուն ու ավեր, եւ դրանից բացի նաեւ քաղաքական, տնտեսական, անվտանգության տեսանկյունից:
Հ.Գ. կրկնում եմ, ովքեր փնտրում են աշխարհաքաղաքական երկրպագության դաշտ, թող իրենց թանկ կամ պարապ ժամանակը չվատնեն այս պատին»:
