Հրապարակախոս Հրանտ Տեր-Աբրահամյանը «Ֆեյսբուքի» իր էջում գրել է․
«Այս պահին փաստն այն է, որ ռուսական գործողությունն Ուկրաինայում չի զարգանում այն տեմպով, այն ծավալով և այն հեշտությամբ, որով պատկերացվել ու պլանավորվել է ի սկզբանե:
Դա ինքնին դեռ մեծ ողբերգություն չէ ռուսների համար, որովհետև ռազմական պլանավորումը երբեք ու ոչ մեկի մոտ կատարյալ չի լինում, բայց պատերազմի ձգձգման ամեն ժամը կտրուկ բարձրացնում է հնարավոր հաջողության գինը:
Եթե շարունակվի այս կերպ, ապա իքս պահից (օրինակ մի քանի օրից, մի շաբաթից) ռազմական հաղթանակը (եթե հաղթանակ համարվի, օրինակ, Կիևի գրավումը) այլևս չի կարողանա փոխհատուցել քաղաքական կորուստները:
ուկրիանական ԶՈՒ-ն կազմալուծված չէ, գրեթե որևէ խոշոր բնակավայր այդպես էլ վերցված չէ (Խարկով, Չերնիգով, Սումի, Մարիուպոլ), որոշները «վերցվում են», հետո պարզվում է չեն վերցվել՝ Խերսոն, Մելիտոպոլ, կամ անորոշ է վիճակը:
Կիևի գործողությունը ձգվում է, արագ արդյունքներ չկան:
Միակ շոշափելին Գոստոմիլ աէրոդրոմի վերահսկողությունն է:
Կիևի գործողության մասին Ռուսաստանի ՊՆ պաշտոնական հաղորդագրության մեջ, կարծես, ընդհանրապես բան չկար, չնայած ամբողջ աշխարհը գիտի, որ Կիևի արվարձաններում մարտեր են: Նշանակում է՝ դեռ չկա ասելու:
Կիևի սպասվող գրավման փոխարեն՝ այսօր՝ առավոտը պաշտոնապես հայտարարեցին Մելիտոպոլի գրավման մասին: Իբր առանց մարտերի, չնայած նույնիսկ ռուս պրոպագանդիստները ինտերնետում հաստատում են, որ մարտեր եղել են:
Ինչի եմ այսքան խորանում: Շատ կարևոր է այս իրավիճակում՝ քարոզչական ծխի մեջ, փորձել իրական պատկերը տեսնել, ու հետևություններ անել՝ առանց գլուխը կորցնելու ու զգացական մոտեցումների:
Հ.Գ. Թերևս այսօր չհասցնեմ մեկնաբանությունները մանրամասն նայել»։