Կանայք զգալիորեն ավելի հակված են աղեստամոքսային համակարգի խնդիրների, ավելի կոնկրետ՝ այսպես կոչված՝ գրգռված աղիքի համախտանիշի (IBS), քան տղամարդիկ։ Սա քրոնիկ վիճակ է, որը բնութագրվում է որովայնի ցավով, փքվածությամբ և վատ մարսողությամբ: Սան Ֆրանցիսկոյի համալսարանի գիտնականները գտել են այս տարբերության հնարավոր բացատրությունը: Նրանք կարծում են, որ պատճառն Էստրոգեն հորմոնն է։ Այն խաղում է հիմնական դեր՝ ուղղակիորեն մեծացնելով աղիների զգայունությունը ցավի նկատմամբ: Ուսումնասիրությունը հրապարակվել է Science ամսագրում:
Հետազոտողները պարզել են, որ էստրոգենը ակտիվացնում է աղիքային ցավի նկատմամբ զգայունությունը։
«Մենք ցանկանում էինք ստանալ խիստ գիտական բացատրություն այն մասին, թե ինչու են երիտասարդ կանայք ավելի հակված տառապել IBS-ով: Մեզ հաջողվեց անել հենց դա և միաժամանակ նույնականացրեցինք թերապիայի նոր պոտենցիալ թիրախներ», - ասել է մոլեկուլային և բջջային դեղագիտության պրոֆեսոր և ուսումնասիրության համահեղինակ Հոլի Ինգրամը:
Արդյունքները նաև օգնել են բացատրել, թե ինչու է FODMAP դիետան, որը բացառում է որոշակի ֆերմենտացվող ածխաջրեր (սոխ, սխտոր, լոբազգիներ և ցորեն), մեղմացնում ախտանիշները որոշ հիվանդների մոտ, ինչպես նաև ինչու են IBS ախտանիշները կանանց մոտ տարբերվում՝ դաշտանային ցիկլի փուլերից կախված:
«Ուսումնասիրությունը ցույց տվեց, թե ինչպես կարող են հորմոնները բարձրացնել աղիքային ցավային համակարգի զգայունությունը՝ ներգրավելով հզոր և նախկինում չնկարագրված բջջային մեխանիզմ», - նշել է ուսումնասիրության համահեղինակը։
Պարզվել է, որ էստրոգենը ազդում է ոչ թե ցավի ազդանշանները անմիջապես փոխանցող բջիջների, այլ ստորին հաստ աղիքի այսպես կոչված L-բջիջների վրա։ Հորմոնի ազդեցության տակ այս բջիջները արտազատում են PYY պեպտիդը, որը խթանում է սերոտոնինի արտազատումը հարևան բջիջների կողմից։ Սերոտոնինը, իր հերթին, ակտիվացնում է ցավի նկատմամբ զգայուն նյարդային մանրաթելերը։
Գիտնականները կարծում են, որ հայտնաբերված ազդանշանային ուղիները կարող են հիմք հանդիսանալ աղիքային ցավերի նոր, ավելի ճշգրիտ բուժումների համար: