Երկրի խորքում կան երկու հսկայական, մայրցամաքի չափ զանգվածներ, որոնք գիտնականները անվանում են «լավայի լճեր»։ Դրանք գտնվում են մոտ 2900 կմ խորության վրա՝ միջուկի եզրին, և ըստ ներկայիս մոդելների՝ ընդհանրապես չպետք է գոյություն ունենային։
Գիտնականները դրանք ուսումնասիրում են սեյսմիկ ալիքների միջոցով․ երբ ալիքներն անցնում են այդ տարածքներով, կտրուկ դանդաղում են, ինչը ցույց է տալիս՝ այս մասերը ունեն անսովոր կազմ։
Ըստ հետազոտող Յոշինորի Միյազակի՝ դրանք պատահական երևույթներ չեն, այլ՝ Երկրի վաղ պատմության հետքեր։ Նրա թիմը ենթադրում է, որ այդ կառուցվածքները կարող են լինել հին մագմայի օվկիանոսային մնացորդներ։ Դրանք, հնարավոր է, ձևավորվել են այն ժամանակ, երբ միջուկից սիլիցիում և մագնեզիում է ներթափանցել՝ ստեղծելով անհավասար քիմիական խառնուրդ։
