Radar Armenia-ն ներկայացնում է ԱԺ առաջին նախագահ Բաբկեն Արարքցյանի  հարցազրույցը ՀՀ նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի հրաժարականից հետո կատարող իրադարձությունների մասին: Այն հրապարակվել է «Հայաստանի Հանրապետություն» թերթի 1998 թվականի փետրվարի 5-ի համարում։

Երեկ երեք լարված օր ապրած խորհրդարանն արդեն nրոշակիության մեջ էր: Իշխանության «հանձնման-ընդունման» փուլի արդյունքում, ինչպես և սպասվում էր, միջանցքում շրջող լրագրողները այս անգամ արդեն վերջին հարցազրույցն ունեցան ԱԺ (արդեն նախկին) Բաբկեն ԱՐԱՐՔՑՅԱՆԻ հետ:

-Պրն Արարքցյան, ըստ Ձեզ՝ ինչպիսի՞ն է այս պահին հանրապետությունում տիրող իրադրությունը, և ինչպիսի՞ն են Ձեր զգացողություններն այդ առնչությամբ:

-Կատարվածն, ինչ խոսք, վերջին օրերին արդեն սպասվում էր։ Անցած ութ տարվա ընթացքում մենք իրականացնում էինք մեր քաղաքականությունը և ունենք լուրջ ու զգալի հաջողություններ, դրա համար միայն անհրաժեշտ է նայել տարածաշրջանի քարտեզին: Եվ բնական է, որ այսօր ես պիտի մտավախություն ունենամ, որ մեր գաղափարներն այսուհետև այնպես չիրագործվեն, ինչպես անհրաժեշտ է...

-Ի՞նչ եք կարծում՝ 40 oր հետո ո՞վ կղեկավարի երկիրը:

-Այս պահին, երբ անգամ չգիտենք, թե ովքե՞ր են թեկնածուները, կանխատեսումներ անելն անշնորհակալ գործ է: Հայտնի «պերմամենտ» նախագահի թեկնածուները դարձյալ կդնեն իրենց թեկնածությունը, բայց հասկանալի է, որ առաջ կգան նոր դեմքեր:

-Արդյո՞ք այս ամենը կապված է Հայաստանի արտաքին քաղաքականության կողմնորոշման հետ:

-Իհարկե, ոչ: Եվ, իմ կարծիքով, դա բոլորդ էլ հասկանում եք:

-Իսկ հիմնավո՞ր են ռազմական դիկտատուրայի հաստատման մասին խոսակցությունները:

-Ես կարծում եմ, որ բոլորս այդքան խելացիություն կունենանք՝ երկրում այդպիսի վիճակ չստեղծելու համար:

-Ի՞նչ կցանկանայիք գնալուց առաջ ասել:

-Ես միշտ մտածում էի, թե որ քաղաքական ուժը Հայաստանում առաջինը կվերցնի իր վրա այն համարձակությունը, երբ պարտվելիս ինքն իրեն իր պարտությունը խոստովանի: Երբ չի մանրանա ու քաղաքական թատերաբեմին հրաժեշտ կտա քաղաքակիրթ պահվածքով ու իր արածները գնահատողի արժանապատվությամբ... Դա արեց ՀՀՇ-ն... ՀՀՇ-ն ունեցավ այդ քաջությունը...

-Ինչո՞ւ գնացիք այդ ծայրահեղ տարբերակին:

- Դա ծայրահեղ տարբերակ չէր, ես իմ ելույթում բացատրեցի մեր քայլի անհրաժեշտությունը և կրկնում եմ` մեր պարտքն էր թույլ չտալ հասարակության ապակայունացում։ Մեկ անգամ էլ ասում եմ` ՀՀՇ-ն, ՀՀ նախագահ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն արեցին համարձակ քայլ, նոր ավանդույթի հիմք դրեցին: Թող արդեն մյուսները մտածեն, թե ինչպես են նավելու:

- Այդ առնչությամբ ինչպիսի՞ն է Ձեր կանխատեսումը:

- Լրագրողներդ էիք ասում` Հայաստանում դիկտատուրա է... Հիմա էլ արձանագրեք, որ դիկտատուրան վերացավ...

-Չե՞ք կարծում, որ ճիշտը Ձեր մնալն էր:

-Մենք եկանք մի թիմով, պիտի հեռանանք մի թիմով... Ես վարձու աշխատող չեմ: Ես քաղաքական գործիչ եմ, որը իրականացրել է ՀՀՇ-ի ծրագիրը։ Դա համակարգ է, ծրագիր... Մենք դա էինք իրականացնում:

- Պրն, Արարքցյան, «А Польша?»... Իսկ Ղարաբա՞ղը...

-Ղարաբաղի հարցը իսկապես առիթ էր... Պիտի ձեզ ասեմ, որ Հայաստանի դիրքորոշումը՝ ղարաբաղյան հարցի հետ կապված, եղել է այնպիսին, որ երբեք Ղարաբաղը չէր լինելու Ադրբեջանին ենթակա. մենք դրա համար էինք պայքարում, բայց ամեն բան ունի իր հաջորդականությունը և տրամաբանությունը։ Միայն կտրուկ հայտարարություններ անելով՝ ղարաբաղյան հարցը չէր լուծվելու. դիվանագիտությունը մեկ օրվա գործ չէ...

-Ինչո՞ւ ՀՀՇ-ն այնպես չարեց, որ բանակցությունների գաղտնիությունը «բացվեր»:

-Մենք պարկեշտ, զուսպ մարդիկ ենք... Գուցե մեր պրոպագանդան մենք ինչ-որ չափով վատ իրականացրինք... Այդտեղ ես թերություններ տեսնում եմ։ Չենք առաջարկել պոպուլիստական կարգախոսներ, ինչպես, անում են մյուսները և ասում, թե մենք «Ղարաբաղը ծախել ենք»... Դա անելը շատ հետ է... Մենք լուրջ մարդիկ ենք, մենք հարգում ենք մեր պայմանավորվածությունները, պահպանում էինք բանակցությունների կոնֆիդենցիալությունը, որպեսզի չվնասեինք այն նպատակներին, որոնց ուզում էինք հասնել... Չի ընդունվում այդ մոտեցումը. մենք պատրաստ ենք ասել` խնդրեմ, ովքեր են պատրաստ իրականացնել իրենց կարգախոսը...

-Երեկ «Երկրապահ»-ի ղեկավար Ալբերտ Բազեյանը մեղադրեց ՀՀՇ-ին, որ սաբոտաժ է անում, փորձում է անիշխանություն, քաոս ստեղծել...

-«Երկրապահը» չունի քաղաքական պլատֆորմ. չի հրապարակել այն... Երբ իրենք քաղաքական պլատֆորմը հայտնի կդարձնեն, ինքներդ կտեսնեք և կքննարկեք, թե այն ինչ է ներկայացնում իրենից... ՀՀՇ-ի ծրագիրը մի օրում ստեղծված ծրագիր չի եղել, այն եղել է տասնամյակներով պատրաստված մոտեցումների արտահայտություն, ոչ թե առանձին հարցերի նկատմամբ ունեցած վերաբերմունք. մենք ա՛յդ համակարգն էինք իրականացնում... Մենք փոխում էինք ժողովրդի մտածելակերպը... Եվ մենք այդ արեցինք... Պարարտ հող գտան այդ առումով մեր գաղափարները... Այլ բան է, որ պարարտանյութը շատ եղավ, և գերաճ տվեց...

Պրագմատիկ քաղաքականությունից անցում եղավ լոզունգների... Ձերբազատվելով մի բարդույթից՝ գուցե ընկանք մեկ այլ բարդույթի մեջ... Գուցե չափը չկարողացանք ինչ-որ տեղ պահել, սա այլ հարց է... Գուցե մենք քիչ ենք հանդես եկել, մանրամասներ չենք հաղորդել... Գուցե։

-Պրն Արարքցյան, ամեն բան «ի շրջանս յուր» է լինում... Առայժմ պարզ չէ թե իրադարձություններն ինչ ընթացք կունենան։ Հնարավոր համարո՞ւմ եք կազմակերպության վերադարձը քաղաքական թատերաբեմ՝ որպես իշխող կուսակցություն:

-ՀՀՇ-ն քաղաքական կուսակցություն է, ունի իր գաղափարները. յուրաքանչյուր քաղաքական կուսակցություն միշտ էլ պայքարում է իր նպատակների իրականացման համար, անկախ նրանից` մեծամասնություն է, թե փոքրամասնություն... Եվ ձեր ասածը բոլորովին էլ չի բացառվում։ Եթե ժողովուրդը կամենա, մենք կգանք և կշարունակենք մեր աշխատանքը։