Ներկայացնում ենք Իսրայելի հիմնադիր Բեն Գուրիոնի ելույթը ՄԱԿ-ում՝ Պաղեստինի բաժանման վերաբերյալ ՄԱԿ-ի բանաձևի ընդունմանը նախորդող քննարկումների ժամանակ՝ որոշ կրճատումներով․

«Առաջին հերթին, ես կցանկանայի փորձել ավելի հստակեցնել այն խնդրի բնույթը, որը մանդատային իշխանությունը դրել է Միավորված ազգերի կազմակերպության առջև, քանի որ դա կարևոր է հատուկ կոմիտեի իրավասության շրջանակը պատշաճ կերպով որոշելու համար:

Անցած ուրբաթ Միացյալ Թագավորության ներկայացուցիչը իր կառավարության անունից հայտարարել էր, որ այն տարիներ շարունակ փորձել է կարգավորել Պաղեստինի խնդիրը և ձախողվել է: Այսպիսով, նա դիմեց ձեզ այս խնդրով՝ հույս ունենալով, որ Միավորված ազգերի կազմակերպությունը կգտնի արդար լուծում:

Այս հայտարարությունը կարող է սխալ ընկալվել: Մանդատային տերությանը չի հանձնարարվել լուծում գտնել Պաղեստինի խնդրին, և նրա ձախողումը չի եղել ճիշտ լուծում գտնելու անկարողությունը: Ազգերի լիգան մանդատային իշխանության վրա է դրել որոշակի կարգավորման իրականացում։ Այս կարգավորումը ի սկզբանե մշակվել և որոշվել է հենց Միացյալ Թագավորության կողմից և հետագայում հաստատվել է առաջին համաշխարհային պատերազմի բոլոր դաշնակիցների և հարակից տերությունների, ինչպես նաև արաբների կողմից՝ Ամիր Ֆեյսալի և Սիրիայի արաբական կոմիտեի միջոցով: Հետագայում այն մարմնավորվեց հիսուներկու երկրի կողմից հաստատված մանդատով, որը դարձավ միջազգային իրավունք:

Այս կարգավորման պայմանները, որոնք սահմանված են ազգերի խղճով և օրենքով, հայտնի են։ Սա Պաղեստինի վերականգնումն է հրեա ժողովրդի համար...

...Հրեա-արաբական գործընկերությունը, որը հիմնված է հավասարության և փոխօգնության վրա, կօգնի իրականացնել ողջ Մերձավոր Արևելքի վերածնունդը։ Մենք՝ հրեաներս, հասկանում և խորապես համակրում ենք արաբ ժողովրդի միասնության, անկախության և առաջընթացի ձգտմանը, և ես հույս ունեմ, որ մեր արաբ հարևանները կհասկանան, որ հրեաներին իրենց պատմական հայրենիքում ոչ մի դեպքում չի կարելի ստիպել մնալ ենթակա, կախյալ փոքրամասնություն, որպիսին են աշխարհի մյուս երկրներում։ Սփյուռքի հրեա ժողովուրդը իր սեփական երկրում պետք է դառնա ազատ և անկախ պետություն՝ Միավորված ազգերի կազմակերպության անդամությամբ: Այն ձգտում է համագործակցել իր ազատ արաբական հարևանների հետ՝ նպաստելու Մերձավոր Արևելքի բոլոր սեմական երկրների տնտեսական զարգացմանը, սոցիալական առաջընթացին և իրական անկախությանը:

Պարոն նախագահ, ես ամենալուրջ կերպով համոզում եմ ձեր կոմիտեին, որ ձեր առջև ծառացած խնդրի իրական, արդար և ամուր լուծումը հրեական պետությունն է և հրեա-արաբական դաշինքը»: