Radar Armenia-ի զրուցակիցն է միջազգայինագետ Շահան Գանտահարյանը։
– Ինչպես կմեկնաբանեք Թուրքիայի ԱԳ նախարար Հաքան Ֆիդանի հայտարարությունը, թե «տարածաշրջանի համար շատ լավ պատկեր է ստեղծվել՝ Հայաստանի ու Ադրբեջանի միջև և Ադրբեջանի ու ԱՄՆ-ի միջև կնքված համաձայնագրերի շնորհիվ»։
– Ֆիդանի հայտարարությունը մի քանի ուղերձ է պարփակում։ Ուզում է ասել, որ Անկարան հիմնական դեր է ունեցել այս պատկերի ստեղծման մեջ և հետագա իրադարձություններում պիտի շարունակի պահպանել առանցքային դեր։
– Ալիևն էլ, խոսելով տարածաշրջանային ուղիների ապաշրջափակման մասին, ասել է, թե այն շատ մոտ է իրականացմանը, և այժմ Հայաստանից է կախված իր աշխատանքի մասը կատարելը։ Սակայն կարծես հաղորդուղիների բացման հարցում դեռ մանրամասներ չկան։ Արդյո՞ք տեսնում եք հեռանկար՝ հաշվի առնելով հանգամանքը, որ ԱՄՆ-ը ևս մասնակից է այդ գործընթացին։
– Բաքվի մարտավարությունը Երևանն ու Վաշինգտոնը հակադրելն է և Երևանի վրա ճնշումը ավելացնելը՝ հավելյալ զիջումներ կորզելու համար։ Պատասխանատվությունը փորձում է բարդել Երևանի վրա։ Նախագծի ընթացքը կախյալ է ԱՄՆ-ի ներգրավվածությունից։
– ՀՀ-ն ու Ադրբեջանը դիմել են ԵԱՀԿ ՄԽ լուծարման համար։ ԵԱՀԿ-ում ՌԴ մշտական ներկայացուցիչը պնդել է, որ այն կլուծարվի մինչև դեկտեմբերի վերջ և որ այն պահելու իմաստ չկա։ Ինչ է նշանակում։
– Իրողապես լուծարվածը հիմա իրավական առումով են լուծարում, ինչը ենթադրում է միջազգային հարթության վրա հակամարտության փակում։ Այլապես, սակայն, երկկողմ բանակցություններ կլինեն։ ԱՄՆ-ը դառնում է միջնորդ և երաշխավոր՝ գեթ այս պահի դրությամբ։
– Նաև կուզեի անդրադառնայինք Իսրայելի վարչապետի՝ Հայոց ցեղասպանության մասին վերջին հայտարարությանը, երբ ասել էր, թե իրենք ճանաչում են այն։ Սա ինչ հետևանքներ կարող է ունենալ՝ նաև հաշվի առնելով իսրայելա-թուրքական հարաբերությունները։
– Ճանաչման նախադեպը կար Իսրայելի արտգործնախարարի մակարդակով։ Խնդիրը սերտորեն կապ ունի Թել Ավիվ–Անկարա դեկլարատիվ լարվածության հետ։ Չեմ կարծում, քաղաքական հետևանքներ ակնկալելը իրատեսական է։
Արման Գալոյան
